Wat een weer.....

Want gisteren is slechts een droom en morgen slechts een visioen; maar vandaag, mits goed geleefd, maakt ieder gisteren tot een droom van geluk, en iedere morgen tot een hoopvol visioen. Bezie daarom zorgvuldig deze dag!

Who, deze zou ik zelf nooit hebben kunnen verzinnen... ingewikkelde woordspeling :). Nee, dan liever mijn chaotische neerdwarrelende woorden, die snappen de meeste in één keer. Nou ja, de vrouwen dan!

Woensdag de wekenbreker is alweer halverwege. Het is nog steeds schitterend weer buiten, waardoor mijn gipsenarm al een heerlijke odeur verspreid...Jasses! Als je iets niet kunt wassen of schoonspoelen merk je pas hoe vies je hier dagelijks wordt. En dan doe ik nu nog niet eens wat ik normaal allemaal doe. Het witte gipsspalkje was om precies te zijn één nacht wit, daarna werd het al heel snel vaal wit/grijs en groene grasvlekken... Daarom doen ik nu paar keer per dag een nieuw rolletje Co-Flex eromheen, dan lijkt het in ieder geval niet zo vies.

Afgelopen dagen waren een combinatie van slaap, irritatie, jeuk en gezelligheid. Niet echt een gebruikelijke combinatie. Ik zal het proberen uit te leggen. Ook weer kort omdat typen met één hand bijvoorbeeld dus al zorgt voor één van de ingrediënten.. irritatie! Alles gaat langzaam en sommige dingen zelfs helemaal niet... Enkele voorbeelden, blikje openmaken, kattenvoer openmaken, knippen, haar in model brengen, lekker slapen en zo heb ik er nog legio! Maar ik weet het focus 'on the good'. Slaap behoeft weinig uitleg dat moge duidelijk zijn. Jeuk... deze zinderende zomeravonden (in oktober) zorgen voor een legertje aan over actieve muggen die helaas maar één doel hebben...juist, ik! Helaas geen zinderende zomers liefdesavonden...te moe...arme Chris. Sterker nog in plaats van innige omhelzingen krijgt die arme Chris gewoon een innige knal tegen zijn toch al zo gevoelige neus. Ik viel net in slaap en hoorde een mug en klabam... ik draaide me al omhoogkomende zo tegen zijn neus aan....vervolgens ging ik ijs voor hem halen om te koelen en kom ik op de weg naar beneden (het was een uur of 1 denk ik) twee hongerige katten tegen, dus gaf ik die maar snel even eten.... Waardoor Chris vond dat het te lang duurde en opeens achter me stond waar ik bleef....zucht... en dan de laatste gezelligheid. Arnold, Magda, mijn kleine tante Treesje en ome Kees zijn hier. Dus heerlijk verwend met super lekkere verse groeten en gewoon de gezelligheid van een ieder! En ook dankbaar voor de hulp op stal nu Chris vroeg heeft en ik niet veel (zeg maar niets) kan.

Dus, dat is het in een noten dop (walnoten respectievelijk hebben we al 56 kilo bijeen geraapt! ...gewoon even ter info J). Weinig echt nieuws, situatie soortgelijk. Mijn innerlijkheden (dit tot grote irritatie door de ondergesneeuwde slechte zin) zijn net weer even positief toegesproken door de psycholoog die net weg is, dus ik ga het mooie weer op zoeken!

Fijne dag en geniet!