Weer terug op de vrijdag.....

Het ware geluk is.... Genieten van het heden, zonder angstige afhankelijkheid van de toekomst.

Na een roerige nacht...terror Rolex had weer zijn 10 minutes of fame... om half negen opgestaan om mezelf op te beetje op te knappen. 20 Minuten later oorlog in mijn kleedkamer....what to wear. Dus in de 10 minuten die nog resteerde heb ik het gepresteerd om 18 items aan en uit te trekken om vervolgens te eindigen in het setje waar ik in begon. Gewoon lekker standaard zwarte broek witte blouse. En nu vraag je je af waarom zo'n stress.. Welnu vandaag heb ik voor het eerst weer 'mijn' eigen oncoloog! Dus moet ik er voor mijn gevoel goed uitzien zodat hij trots kan zijn op zijn werk! Waar het idee vandaan komt geen idee . Ik wil er meestal sowieso wel naar beste kunnen uitzien in het ziekenhuis. Op de één of andere manier voel ik me dan minder of zelfs niet ziek als ik mezelf met anderen vergelijk denk ik. F#ck cancer!Zo daar zit ik (Chris is beneden ergens..) dan in the Red room of pain . Het is vandaag senioren dag en ik ben de jongste (ook wel weer eens fijn ). Ga trouwens eerst eens googelen vanaf wanneer iemand onder senioren valt.. w8... hmmm AOW leeftijd wordt gezien als graadmeter. Nou dan klopt mijn beredenering aardig. Er was net voor mij een meneer met mondkapje en een negatieve aura. Hij was alleen maar aan het mopperen, het duurde te lang, hij kon nergens goed zitten, het was lawaaierig en het bloedprikken deed pijn. Tjesus, niemand komt hier toch voor zijn lol en natuurlijk voel je het als ze prikken. Maar ze doen er hier altijd alles aan om het zo goed mogelijk voor de patiënten te hebben dus die 'vent' moet gewoon niet zo zeiken! Overigens gaat hij hier 2 banken verder nog door met zeiken, gelukkig ver genoeg om geen last van te hebben.Inmiddels is het 2 uur en zitten we in de auto op de terugweg. Het was super fijn 'mijn' eigen oncoloog weer te hebben. En na mijn status te hebben doorgenomen hebben we die van hem ook door genomen 🤣. Gelukkig gaat alles goed met hem en gaan we weer door. Er is ook geen sprake van stoppen (al dan niet tijdelijk) met het infuus dus zonder rariteiten hopelijk nog lang door. Aankomende dinsdag heb ik een scan en de 6e juli de uitslag dus toch wel weer even spannend komende weekjes. Ik doe even mijn ogen dicht want die hangen wat zwaar naar beneden .

Zo weer lekker thuis. In de auto nog naar CHIO Rotterdam gekeken en genoten, wow wat reden ze goed! En bij thuiskomst paarden naar binnen en eten gegeven. Nu bekaf en scherpe steken in mijn rug (hoog) tijd om naar bed te gaan....

Fijne avond.