Zonnige donderdag...
Geluk is een geschenk gemaakt met liefde en eindeloze zorg.
Vannacht een redelijk goede nacht gehad. Gisteren lag ik al vroeg op bed en na wat televisie te hebben gekeken, later daarover meer, ben ik na mijn medicijnen van 9 uur in slaap gevallen. Zonder pilletje. Echter werd ik om 39 minuten over twaalf weer wakker, buikpijn... voor de verandering. Na een wc bezoekje (een vluggertje gelukkig) pilletje in genomen en met de radio aan in slaap gevallen. Dus eigenlijk moet ik niet klagen, maar het is natuurlijk niets voor mij om zo maar akkoord te gaan en niet even mijn bevindingen eruit te typen. Vanmorgen werd ik uit mezelf om half acht wakker, top ik krijg het weer gewoon onder de knie (was vroeger echt een ochtendmens) om acht uur naar stal gegaan en gevoerd. Buiten genoten, hoewel een straffe wind en de kou, scheen het zonnetje heerlijk en daarmee steeg mijn humeur ook!
Televisie.... Eigenlijk helemaal niet zo heel spannend wat ik te melden heb maar ik heb gisterenavond in een deuk gelegen om mezelf. Ik zat (correctie lag) wat te zappen en zag niet echt iets waar ik naar wilde kijken en uiteindelijk stopte ik op een natuurprogramma, ik geloof op National Geographic, het ging over de moessonregen en de dieren die in dat gebied leefden. Op zich was het mooi en interessant totdat ik opeens en in de lach schoot. Het was ging echt alleen maar over dieren die paarden in groepsvorm, dus eigenlijk één grote orgie van verschillende diersoorten! Dus ik weet nu in ieder geval dat de Andes Flamingo in grote groepen rond dansen (de paringsdans) en paren en dat de padden die daar leven gewoon alleen tijdens de moesson een onwijze orgie hebben. De bizon lijkt het ook niet zo nauw te nemen en paart zeker niet met één stier, wetenschap heeft namelijk uitgewezen dat ze vaak een paring hebben gezien en dat deze stier die waargenomen was niet de vader was. Bizons sowieso moeilijk drachtig te krijgen zijn. Normale mensen kijken en denken niet na of wel na maar niet zo met een dubbele gedachte als ik waarschijnlijk. Ach, ik heb weer even gelachen zullen we maar denken.
Chris heeft gisterenavond om mij gelachen, hij lachte me gewoon keihard uit! En de reden, echt stom, hij keek naar NCIS en dat had ik al mega lang niet gekeken. Dus op een gegeven komt die McGee (acteur) in beeld en ik zeg, zo die is oud geworden. Dus Chris zegt ja hij is getrouwd met die vrouw in de rolstoel en hebben zelfs een tweeling. Dus ik heel geïnteresseerd, ,echt?" begint Chris echt hard te lachen (doet ie niet heel vaak J) en zegt ja in de serie. Maar natuurlijk snapte ik dat.. Dit was weer echt zo een momentje mannen komen van Mars en vrouwen van Venus. Ik vond het gewoon leuk, en dacht ook echt alleen 'serie-matig' maar hij vond dat vreemd. Nu ik het typ is het helemaal niet leuk en komt het totaal niet over, maar geloof me we hebben er samen wel om gelachen.
Waar ik nog meer om heb gelachen is de post die ik vandaag kreeg een super lieve kaart met super leuke, grappige en lieve dingen erin. Waaronder een opwindbare roze rups, je weet wel zo'n beestje wat je op moet draaien en vervolgens redelijk hard er vandoor gaat op vlakke grond. Werkelijk dat je om zo'n stom dingetje zo in een deuk kan liggen, en niet even.. nee, iedere keer als ik of Chris hem opwind krijg ik weer een lach om mijn gezicht en Micky... die vind het maar een raar ding.
Verder heb ik vandaag een heerlijke dag gehad, paarden gedaan, op tijd gerust en heerlijk weer een paar ramen gezeemd, kortom het lijkt of het zonnetje mijn chagrijnige humeur langzaam aan laat smelten!
Morgen dagje Maastricht waar we niet alleen voor de oncoloog en hopelijk het infuus heen gaan maar ook op bezoek bij stoere Wendy die aan het bekomen is van haar zware operatie.... Ook dat is altijd weer spannend....
Fijne avond.