Zwoele tijden......

Voordeel van warm weer, sommige mensen hebben amper iets aan! Nadeel van warm weer, sommige mensen hebben amper iets aan....
- RUMAG-

Daar is het dan opeens alweer 29 juli 00:49 en lig ik hier op bed met twee mannen in plaats van één. Hmmm, maar voor alle rare gedachten opkomen en de roddels alweer gevoerd kunnen zijn... Het zijn mijn allerliefste Chris en mijn neefje Lenn. Allemaal gewoon gezellig in ons bed, ware het niet dat het in onze kamer (vooral na gisteren 38 graden Celsius buiten) de temperatuur gewoon nog rond de 28 graden zit. De ventilator aan het plafond werkt wel, maar toch raak je nu sneller een been of arm en dan breekt het zweet me van de hitte alweer open. Dus lig ik ondanks een ingenomen pilletje gewoon nog op bed, klaarwakker en uiteindelijk doodmoe! Maar goed, ik denk dat ik zo opsta en naar de logeerkamer vertrek...hoewel..... our bed rules!!

We zullen het morgen weten. Waar ik uiteindelijk zal ontwaken...daar heb ik voor gekozen 😊. Net even teruggekeken wanneer ik voor het laatst had geschreven en dat was de 23ste. Ik denk dat ik door de hitte en de verschrikkelijke vermoeidheid het schrijven er niet zo van komt. Ook moesten erin en rondom stal nog aan aantal aanpassingen plaatsvinden voordat Kaatje en Kristie en de drie 2-jarige paarden naar huis komen. Dus zijn we in de hitte afgelopen dagen aan het verplaatsen en herinrichten gegaan. En ondanks dat ik bijna echt niet meer kon, won mijn vechters (oftewel gewoon stomme doordrammerige duiveltje) mentaliteit het. Waardoor uiteraard de straffen (vanuit mijn innerlijke imperium) zwaar waren en nog steeds zijn. Maar goed, that story hopefully will continue a long, long time! Dus vanaf donderdag stond de verhuizing van de varkens op het programma. Zij lagen in eigenstalletjes in een lege box maar doordat de Kaatje vrijdag al terugkomt moeten ze naar buiten. Nee hoor niet gelijk denken zielig want eerst zaten ze echt bijna de hele dag op stal (ze hebben namelijk gezamenlijk een grote hobby en dat is slopen, kapotmaken, omgooien van dingen en gaten graven (en het zijn niet eens Duitsers). Hierdoor mochten ze onder begeleiding naar buiten. In de herfst altijd vaker want zodra de eikels van de bomen vallen, hebben ze geen andere activiteiten meer als eten van eikels.. Maar goed, ik dwaal weer lekker af. Het was natuurlijk giga heet afgelopen tijd en deze dagen waren echt het warmste wat ik ook in Nederland heb meegemaakt in mijn alweer 45-jarige bestaan. Dus afgezien van de hitte heb ik overdag niets gedaan behalve slapen, slapen en af en toe een keer een duik in het bad. De ochtenden ben ik echter om half vijf opgestaan (op de wekker van Chris die moest werken) en hebben we samen de paarden buiten gezet en ben ik daarna de stallen gaan doen, en alles van water en eten voorzien. Om een uur of half negen willen ze alweer naar binnen dus daarna stortte in bed.... Om dus in de avonden een beetje mee te helpen met Chris om het villa kippenhok met uitgestrekt landgoed om te toveren in een kippenappartement met daaronder twee mooie varkens-ééngezinswoningen van royaal formaat. Mijn eerste taakje was de immer ruziënde Knor en Teiger duidelijk te maken dat het echt over moest zijn met de asociale scheld en krijspartijen op het terrein. Dus na wat hypno therapie en hapno therapie zijn ze akkoord gegaan en verhuisd. De eengezinswoningen zijn dan nog wel niet klaar dus verblijven ze de eerste nachten even met elkaar in de open lucht. Voordeel de mooie rode maan van vrijdag die vast wel een vonkje heeft los gemaakt tussen die ooit zo verliefde stelletje. Afijn vandaag zaten de deurtjes erin. Zijn de hokken weer gesplits en snappen de kip en haan er niets meer van... Het komt vast wel weer goed.

Dan minder leuk nieuws, de haantjes (volgens mij Marrokaanse haantjes) bleven echt verschrikkelijk agressief, niets of niemand was meer veilig en ze terroriseerden niet alleen Nelis meer maar ook de rest van de bevolingsgroepen kip hier op het erf. En dat deed dinsdagavond de knoppen omslaan. De twee zijn er niet meer. Ik weet dat het zielig is en in de natuur de zwakste het niet overleven en de sterke arrogante wel maar dit keer niet. Maar waar ze nu zijn hebben ze het ook vast goed, daar gaan we maar vanuit. Dus Nelis is meer haan aan het worden, hij kan nog niet los omdat de andere haantjes hem ook een zwakzinnige vinden maar hij wordt los op het gras bij ons steeds brutaler en luistert naar ons ook steeds wat minder, ik denk dat het goed komt met hem. Woensdag heeft hij ook nog lekker met Oma Elly 😊 gezwommen en later op de middag met oma Trudy een Magnum gegeten....moet niet gekker worden hier...Verder ben ik nog voor mijn teen bij de dokter geweest omdat het weer steeds meer open gaat. Moet goed blijven smeren en niet meer weken, dus ook iets minder lang in het zwembad hangen. Afwachten dus, maar ik kan nu zeggen het voelt echt niet goed het steekt echt bijna de hele dag door, en zelfs nu ik op bed lig zaterdagavond....sucks ☹! Verder heb ik sinds twee dagen nu echt stekende pijn in mijn zij. Ik drink echt genoeg (vandaag geteld 2.3 liter water en nog melk tussendoor) maar het blijft donkere urine die eruit komt en soms meen ik wat bloed te zien en iedere keer kleine beetjes. Ik heb het even aangekeken (wil nooit bellen want dat moet je komen en vaak houden ze je dan weer in het ziekenhuis en daar heb ik niet zo veel zin in als ik eerlijk ben) maar morgen als het nog is dan bel ik toch maar even.

Vrijdagavond werd ons vrijdagetentje met zijn alleen wel een heel heet gebeuren omdat de BBQ in de fik vloog door het vet op de lekbak wat gewoon echt niet meer doofde en echt op hol sloeg. Bizar hoe snel en hoog die vlammen zijn. Dus ik naar stal daar wist ik zeker dat mijn brandblusser stond, kom ik aan...komt er niets uit. Inmiddels waren de vlammen het bedieningspaneel aangevallen en die druipten op de grond, gelukkig kregen ze de gasfles wel uit de kast maar met dat vuur zo dichtbij kun je die niet ontkoppelen dat zou een steekvlam geven wat een gevaar opleverde voor Chris en Wesley. Ik was inmiddels helemaal op van de zenuwen, Chris die daar zo dicht bij stond en probeerde van alles maar het werd erger en erger. Ik weet niet hoe maar ik heb echt hysterisch heen en weer gerend met een emmer. Toen de rest toch ook maar eens kwam kijken had Ome Jac gelukkig het goede idee 'zand erop' dus ik weer in de startblokken 'emmers, emmers zand uit de binnenbak en weg was ik weer... bij terugkomst stonden de helden al met zakken zand klaar (geen idee waar die zo snel vandaan kwamen...) en kregen ze de oorzaak, de lade onder de gaspitten met daarop het vet van de speklappen uit de BBQ en werd alles maar dan ook alles gedoofd door het zand. Pffff, dat kost me wel weer een paar dagen.... En dan te bedenken dat ik thuis bleef omdat het te druk en intensief zou zijn om naar Ermelo het EK te gaan kijken...Krijg je dit....een andere veel ergere spanning.....

Welnu vast nog zat meer gebeurd maar ik begin nu toch wel moe te worden (yay) Chris ligt heerlijk op zijn rug te snurken en ik moet zeggen kleine Lenn doet vrolijk mee. Ik zeg logeerkamer, here I come!

Goede nacht.